Είμαστε ιδιόμορφα πλάσματα εμείς οι γυναίκες. Στις πλείστες των περιπτώσεων προτιμάμε να δείχνουμε καλά στην όψη, παρά να είμαστε καλά στο σώμα. Πολύ πιο εύκολα θα πάμε για μια περιποίηση προσώπου, παρά για την θεραπεία ενός προβλήματος που μας απασχολεί.
Ασκώντας την τεχνική του Rejuvance εδώ και μερικό καιρό, για όσους δεν γνωρίζουν, μια εναλλακτική τεχνική μάλαξης, φυσικού face lifting, έρχομαι αντιμέτωπη σχεδόν πάντα με την ίδια κατάσταση. Φτάνοντας στο μέσο τμήμα του προσώπου, από μάτια δηλαδή έως και άνω γνάθο, να ακούγονται από την ή τον θεραπευόμενο βορβορυγμοί και κάθε φορά ξεκινάνε να δικαιολογούνται, τι φάγανε, αν φάγανε και τι πιθανόν τους πείραξε. Η αντίδρασή μου φυσικά είναι πάντα η ίδια, προσπαθώ καταρχήν να τους πείσω να μην ντρέπονται για αυτό που συμβαίνει καθώς είναι κάτι πολύ φυσιολογικό και τους εξηγώ πως μέσα από αυτόν τον ήχο, το σώμα τους μου μιλάει, ανταποκρινόμενο σε αυτό που κάνουμε.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω πως, τα αυτιά, η γλώσσα, το πρόσωπο, αποτελούν για εμάς τους εναλλακτικούς θεραπευτές μέσα διάγνωσης, αντανακλώνται σε αυτά, σε μορφή μικροσυστημάτων, όλο το σώμα, άρα αποτελούν και μέσα θεραπείας. Παράλληλα στο κεφάλι μας, άρχονται ή περατούνται όλοι οι μεσημβρινοί του σώματός μας είτε μέσω της κύριας πορείας τους είτε μέσω διακλαδώσεων. Διαμέσου λοιπόν της μάλαξης ή και πιέσεων σε διάφορα σημεία στο πρόσωπο και στο κρανίο γενικότερα, δίνουμε αλυσιδωτά ερέθισμα σε όλον τον μεσημβρινό "ξυπνώντας" κατά κάποιο τρόπο το όργανο στο οποίο ανήκει. Αυτό από μόνο του φυσικά δεν αποτελεί μια θεραπεία, αποτελεί όμως μία αφύπνιση η οποία με την σειρά της έχει σαν αποτέλεσμα μία γενικότερη αίσθηση αναζωογόνησης.
Κι έτσι λοιπόν προκύπτει η ερώτηση: είμαστε όντως ιδιόμορφα πλάσματα, ή γνωρίζουμε, αγνοώντας το, ότι η φυσική ομορφιά είναι αντανάκλαση μιας γενικότερης σωματικής ευεξίας??
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου