Το εκπληκτικό με το ανθρώπινο σώμα, είναι ότι παρά την ασταμάτητη και αθόρυβη λειτουργία του, όταν βγει από την ομαλότητά του γίνεται αρκετά φλύαρο δίνοντας πολλαπλά σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά. Τέτοια σημάδια είναι από μια αλλαγή θερμοκρασίας, ένα βηχαλάκι, μια βραχνάδα, έως και μία κόπωση που σε ρίχνει αναγκαστικά κάτω μέχρι το σώμα να μπορέσει να επαναφέρει την κατάσταση στην αθόρυβη λειτουργία του.
Βέβαια τα παραπάνω συμπτώματα, αποτελούν θα μπορούσαμε να πούμε το ύστατο σημάδι για να αφουγκραστούμε κάτι που από καιρό προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί μας.
Ένα εκπαιδευμένο «μάτι», και βάζω το μάτι σε εισαγωγικά καθώς ένας θεραπευτής αφουγκράζεται με όλες του τις αισθήσεις, είναι σε θέση να αντιληφθεί διαφοροποιήσεις στο σώμα σαν ολότητα, όπως είναι ο σφυγμός ή η διάγνωση της γλώσσας, αλλά και τοπογραφικά αντικατοπτρίζοντας την ολότητα σε μικρότερα μέρη του σώματος όπως είναι το πρόσωπο, η ίριδα του ματιού, η παλάμη, η πατούσα, η γλώσσα, το αφτί, διάφορες μικρογραφίες του σώματος πάνω στις οποίες πατάνε και πολλές μορφές θεραπειών όπως η ιριδολογία, το Su Jock, η ρεφλεξολογία, ο βελονισμός ή ο ωτοβελονισμός.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό εδώ, ότι εφ’ όσον μπορώ να διαγνώσω μια διαταραχή του πεπτικού για παράδειγμα στην πατούσα του ποδιού, μπορώ και να επαναφέρω την ισορροπία πάλι μέσω αυτής. Ακριβώς αυτή η τοπογραφία του σώματος είναι που κάνει την θεραπεία ολιστική, διότι το σώμα, δεν περιορίζεται μόνο στην αντανάκλαση του σε μικρότερα τμήματα αλλά και στην προβολή του σε άλλα μέρη του, όπως για παράδειγμα η προβολή όλου του κορμού σε ένα άκρο ή ακόμα και σε τμήμα αυτού. Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι να πηγαίνεις να θεραπεύσεις τον πονόλαιμο και ξαφνικά να νιώθουν καλύτερα και οι αστράγαλοι, οι καρποί, ο αυχένας κ.ο.κ. Οι παρατηρήσεις αυτές γίναν αντιληπτές από αρχαιοτάτων χρόνων από σπουδαίους θεραπευτές των οποίων την γνώση ακόμα μελετάμε, εφαρμόζουμε και μεταλαμπαδεύουμε.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου